Brazilski jiu jitsu je borilačka vještina i sport koja se zasniva se na principu da manji i slabiji pojedinac može uspješno da se odbrani od većeg, snažnijeg protivnika, koristeći pravi trenutak, strategiju i tehniku. U brazilskom jiu jitsu-u primarni cilj kontrolisati protivnika i u svakom momentu biti bezbijedan i natjerati protivnika na dobrovoljnu predaju usled bola ili nemoći.

Brazilski jiu jitsu nastao je u Brazilu, početkom 20. vijeka, spajanjem i modifikovanjem znanja o borenju koje su u Brazil donijeli japanski emigranti a prvenstveno Mitsuyo Maeda (Conde Koma). Smatra se da je masovna japanska emigracija u Brazilu sačuvala mnoga znanja i tehnike iz pojedinih drevnih japanskih škola borbe koje su kasnije godinama legendarna familija Grejsi (Gracie) i njihovi učenici modifikovali i usavršavali dok se nije stvorilo ono što danas zovemo Brazilski džiu džicu, zasebna borilačka vještina i moderan međunarodno opštepriznat sport.

Dakle cilj je oboriti protivnika na pod, bacanjima i obaranjima i nakon toga primijeniti brojne napade i kontre, polugama na zglobu, laktu, ramenu, vratu, kičmi, kuku, koljenu, skočnom zglobu, gušenjima i davljenjima, nanošenjem anatomskog bola i imobilizacijama; te stoga doći do dominantne pozicije i natjerati protivnika na dobrovoljnu predaju usled bola ili nemoći ili eventualno pobijediti skupljanjem poena u toku meča.

Jedina zvanična svjetska federacija je IBJJF (International Brazilian Jiu Jitsu Federation). Prvo IBJJF prvenstvo svijeta održano je 1996. godine. Brazilski jiu jitsu kao sport radi se u dvije verzije „Gi“ ( u kimonu) i „NO GI“ ( bez kimona, u borilačkom šorcu i majici).

Bazilski džiu džicu je jedan od najpopularnijih borilačkih sportova na svijetu, posebno na zapadu. Doživio je veliku popularnost i ekspanziju pokazavši svoju efikasnost u ranim borbama „stil protiv stila“ ( Vale Tudo, No Holds Barred, UFC, Pride) koje su preteče današnjeg modernog MMA sporta. Slobodno se može reći da je rani MMA nastao tako što su borci brazilskog džiu džicua izazivali ostale stilove na mečeve bez pravila kako bi dokazali svoje znanje i dobili poštovanje za svoju vještinu. Naravno u 90 posto slučajeva su i pobjeđivali.

Brazilski jiu jitsu se pokazao kao najprimjenjivija borilačka vještina na svijetu u Ultimate fight šampionatima, pri sudaru sa svim ostalim borilačkim sportovima i vještinama. Ovaj epitet je naučnim statistikama zadržan do današnjeg dana. Na globalnoj sceni 1993. godine svijet je doživio šok načinom na koji je majstor brazilskog džiu džicua Rojs Grejsi (Royce Gracie) u Americi osvojio prvi UFC šampionat iako je bio najlakši i najsitniji borac. Paralelno sa njim u Japanu je istu stvar radio i njegov stariji brat Rickson Gracie. Često možete čuti mnoge današnje legende raznih borilačkih sportova kako kažu da su im tog dana otvorene oči što se tiče realne borbe.

 

U poslednje vrijeme velika popularnost ovog sporta čini ga metom pa dolazi do pokušaja preuzimanja primata i vlasti u ovom sportu. Dešavaju se dvije glavne struje, prva je profesionalizovanje ovog sporta a druga je preuzimanje kod drugim imenom.

Abu Dhabi Pro takmičenja i ADCC Submission fighting krče put BJJ kao profesionalnog sporta. Duže vrijeme prisutan je Grappling u sklopu svjetske rvačke federacije (danasni UWW bivša FILA) koji funkcioniše kao treći neolimpijski stil rvanja a najnoviji slučaj desio se prije par godina kada je federacija za tradicionalni sportski Ju Jitsu (JJIF) objavila pripajanje trećeg svog stila i početak takmičenja u njemu, pod imenom Ne Waza (parterna tehnika) kao pokušaj da pariranja odnosno kopiranja već postojećeg, zasebnog i starijeg sporta, a to je IBJJF brazilski džiu džicu. Ovaj potez bi bio ekvivalentan tome da svjetska boks federacija preuzme kik boks kao svoj stil i nazove ga slobodni neolimpijski boks: ruke plus noge, ili preuzme teakwondo i nazove ga korejski boks nogama.

Ipak Brazilski džiu džicu obara sve rekorde ne osvrćući se na brojne pokušaje preuzimanja vježbača tako je na primjer IBJJF Europeans (prvenstvo Evrope 2016. godine trajalo 5 dana (od 20-25.01. 2016. godine) a broj registrovanih takmičara bio je tačno 3,517 što najveće takmičenje svih vremena u brazilskom džiu džicu-u.

Istorijat

Ocem brazilskog jiu jitsu-a smatra se japanski majstor borenja Mitsuyo Maeda (poznatiji kao Conde Coma ili Grof Koma). Maeda je pripadao čuvenoj parternoj školi- stilu drevnog Ju jutsu-a , koju je osnivač džudoa Jigoro Kano prisvojio u završnoj fazi formiranja džudoa kao sporta, iskoristio neke njene elemente a potom je ugasio. Maeda je kao već formiran majstor pristupio džudo pokretu koji je predvodio Kano. Maeda je kao jedan od najvećih stručnjaka za parternu borbu bio poslat u svijet od strane Jigoro Kano-a, da širi Judo dok je bio u Americi u samom začetku tog sporta.

U Bijeloj kući, kod predsjednika Ruzvelta, desio se čuveni slučaj zbog kojeg Maeda odlučuje da krene svojim putem i da mu ne odgovaraju Kanove doktrine. Ruzvelt je japanskoj delegaciji koju su sačinjavali Maeda i mnogo stariji iskusniji japanski majstor i učitelj ponudio da se bore sa američkim rvačem i igračem američkog fudbala impozantnih fizičkih proporcija. Ruzvelt je upitao Japance koje je veci majstor, da se bori sa Amerikancem i naravno iz ponosa stari učitelj se javio prvi. Rvač je par puta bez problema nakon bacanja držao mnogo starijeg i fizički slabijeg japanskog majstora na podu. Nakon njega došlo je vrijeme za Maedu koji nije mogao da izbjegne bacanje ogromnog protivnika (što u džudou predstavlja poraz) ali je ostavio rvača onesviješćenog na podu tehnikom gušenja. Ruzvelt je bio zapanjen a Maeda je smatrao da je odbranio čast starijeg majstora i sebe. Međutim Jigoro Kano je bio veoma razočaran i naredio Japancima da se vrate u domovinu i rekao im da su osramotili džudo. Maeda odbija da se vrati u Japan smatrajući da nije osramotio nikog. Zbog ovakvog shvatanja u filozofiji džudoa, Maeda odlučuje da napusti Kanov pokret i stil i osamostaljuje se.

Maeda je godinama demonstrirao svoju vještinu po svijetu ali da bi preživio je bio je primoran da se bori za novac protiv raznih boraca u putujućim teatrima, na trgovima itd. Na njegovu sreću izazovi su postali popularni u tom periodu i Maeda postaje jedan od prvih istočnjaka u „keč“. Kečeri su tada radili prave borbe ali su nastupali u svojim predstavama tj namještenim koreografisanim mečevima. Maeda je stekao je veliku slavu u Americi i Evropi i dobio je nadimak Conde Koma (po nekim izvorima Grof koma, po drugim, Grof od borbe)

Maeda 1914. godine emigrira u Brazil i umjesto novcem odužuje se Grejsiju tako što uči njegove sinove svoj sistem borenja, mješavinu svog stila škole koju je učio u Japanu, judoa, zabranjenih tehnika stila koji je pretstavljao i mnogih tehnika koje je Maeda kao borac po svijetu naucio od rvača, kečera itd. Maeda je kao naturalizovani Brazilac poducavao Grejsije i Fadu i to su temelji brazilskog jiu jitsua.

Godinama su famija Grejsi i njihovi učenici , iz generacije u generaciju, modifikovali poteze, dolazili do novih principa i tehnika i oprobavali efikasnost svoje vještine u ringovima slobodne borbe poznatije kao Vale Tudo, izbacujući nefunkcionalno i inkorporišući nove detalje, sve dok, godinama, brazilski jiu jitsu nije postao potpuno zasebna, svjetski priznata, borilačka vještina sa svojim autentičnim, specifičnim tehnikama i principima. Danas je brazilski jiu jitsu jedan od najpopularnijih borilačkih sportova na svijetu.

Razlika izmedju: Brazilskog džiu džicua, drevnog japanskog Ju Jutsu-a i Ju Jitsu-a

Brazilski džiu džicu (Brazilian Jiu jitsu)

Brazilski jiu jitsu je borilačka vještina i sport koja se zasniva se na principu da manji i slabiji pojedinac može uspješno da se odbrani od većeg, snažnijeg protivnika, koristeći pravi trenutak, strategiju i tehniku. U brazilskom jiu jitsu-u primarni cilj kontrolisati protivnika i u svakom momentu biti bezbijedan i natjerati protivnika na dobrovoljnu predaju usled bola ili nemoći.

Jedina zvanična svjetska federacija je IBJJF (International Brazilian Jiu Jitsu Federation). Prvo IBJJF prvenstvo svijeta održano je 1996. godine. Brazilski jiu jitsu kao sport radi se u dvije verzije „Gi“ ( u kimonu) i „NO GI“ ( bez kimona, u borilačkom šorcu i majici). Puno ime ovog sporta je Brazilian Jiu jitsu i globalno kada se kaže ili piše Jiu Jitsu misli se na brazilski džiu džicu jer većina svijeta zna samo za brazilski džiu džicu kao sport. Najbolji pokazater je da kada u google pretraživaču ukucati jiu jitsu dobijate isključivo podatke od brazilskom džiu džicu-u.

Brazilski jiu jitsu nastao je u Brazilu, početkom 20. vijeka, spajanjem i modifikovanjem znanja o borenju koje su u Brazil donijeli japanski emigranti a prvenstveno Mitsyo Maeda (Conde Koma). Smatra se da je masovna japanska emigracija u Brazilu sačuvala mnoga znanja i tehnike iz pojedini iskorijenjenih japanskih škola borbe koje su kasnije godinama legendarna familija Grejsi (Gracie) i njihovi učenici modifikovali i usavršavali dok se nije stvorilo ono što danas zovemo Brazilski džiu džicu, zasebna borilačka vještina i moderan međunarodno opštepriznat sport.

Ju jutsu (Džu Džucu)

U Japanu je bio pojam za borilačke vještine, za samoodbranu generalno i imao je preko 20 skola tj. stilova zvanih ryu, koje su najčešće dobijale ime po glavnom majstoru, nekad bi i majstor imenovao svoj stil ili su ipak dobijali ime po mjestu, hramu, posjedu na kojem su se vježbali.Svaka škola imala je svoju specijalnost neki udarce, bacanja, neki poluge, neki gusenja, neki borbu na konjima, jedni jedno oružje, drugi drugo itd. Iz ovih stilova kasnije su se razvili današnji moderni borilački sportovi karate, džudo, kendo, aikido (koji nije sport jer nema takmičenje u borbama, realan sparing na treningu) i mnogi drugi. Mišljenje da postoji jedna Ju Jutsu ili Ju jitsu vještina koju kada savladate postajete majstor i džudoa i kendoa i karatea i aikidoa i svih drugih japanskih sportova i vjestina je pogrešna percepcija o Ju jutsu-u koja je u prošlosti bila zloupotrebljivana kako u svijetu, tako i u Crnoj Gori ali ta vremena su na srecu daleko iza nas.

Ju jitsu (džu džicu) kod nas je poznat samo kao „džiu džica“ (pravilno džu džicu) a u svijetu još i kao German (njemački) ju jitsu i Sport ju jitsu. Zapadni svijet ovaj sport čak nazivaju European ju jitsu. Nastao je u Evropi (Njemačka, Francuska, Švedska) sa cilj da se napravi sportska verzija originalnog japanskog ju jutsu-a. JJIF (Ju jitsu International Federation) formirana je 1998. godine kada se i održalo prvo prvenstvo svijeta.
Primarno se sastojao od dvije discipline: Fighting system (borbe) i Duo System (koreografisani prikaz tehnike, muško-musko, muško-žensko i žensko-žensko). Fighting Sytem borbe, najjednostavnije objašnjeno su mješavina Karate-a i Judo-a. Dozvoljeni su udarci iznad pojasa sa ograničenim kontaktom koji se rade na početku borbe dok ne dodje do klinča u kojem de radi slobodniji judo (dozvoljene su pojedine tehnike koje u IJF judo-u nisu i slobodan gard). Cilj je napraviti „full ippon“ što znači napraviti tehnički savršen udarac, bacanje i parternu tehniku ili pobijediti skupljanjem poena.

Prije par godine JJIF je priključio i treći stil po imenu Ne waza koji predstavlja parternu borbu, kao pokušaj da pariranja odnosno kopiranja već postojećeg, zasebnog sporta i starijeg sporta: IBJJF brazilski džiu džicu.